Vrijdagochtend echt vroeg op, 7 uur. We hebben gisteravond al eea ingepakt (in de skibox) en hebben nu ruim een uur de tijd voor de rest. Simon laat Lena uit en verwijdert de ergste sneeuw van de helling in het weggetje, Bastiaan maakt de auto weer sneeuwvrij, Henk verzamelt alle spullen binnen en Karen doet alles in de auto. We krijgen van de eigenaresse te horen hoeveel we nog moeten betalen voor het hout, de elektriciteit en eindschoonmaak (in totaal nog €150). En dan vertrekken we, helaas; zou graag nog een tijdje willen blijven...

Het sneeuwruimen van Simon heeft effect gehad, de auto komt zonder sneeuwkettingen de helling op. Maar we zijn benieuwd hoe het de rest van de route zal gaan, het sneeuwt behoorlijk! Uiteindelijk lukt het nét, het is alleen echt spannend bij een aantal haarspeldbochten waar nog niet was geveegd, maar daar glibberen we met net genoeg vaart door de buitenbochten ;-) (de locatie bij dit verhaal is bij die haarspeldbochten). De staat van de wegen is wisselend, soms al goed schoongemaakt, maar vaak nog niet. Het voelt grotendeels als een barre tocht. Gelukkig hebben we er 5 uur voor uitgetrokken, die hebben we ook nodig voor de 250 km. We zijn iets voor 14 uur in Kristiansand; zouden om 14u bij de boot moeten zijn, maar we wagen de gok en gaan nog even naar de vishandel waar we op de heenweg ook zijn geweest. Dan kan ik mooi Lena nog even uitlaten (ze zal aan boord waarschijnlijk weer niets durven doen) en kunnen we nog zo'n lekker broodje gerookte zalm halen :-)

De gok pakte goed uit, we zijn lang niet de laatsten die aansluiten in de rij voor de boot. Uiteindelijk gaan we zelfs pas rond kwart over drie aan boord terwijl de boot om half vier zou vertrekken. Dat wordt dus iets later, maar het scheelt niet veel; we varen al als wij naar de hut lopen. Het is wel prettig dat we nu niet zoals op de heenweg in een gang moeten wachten tot we naar de hut kunnen. De jongens gaan keten in de stapelbedden (wat is dat toch met stapelbedden dat ze zo uitnodigen tot het voeren van kussengevechten?) en Henk en ik gaan eerst even buiten kijken hoe we tussen de eilandjes bij Kristiansand doorvaren. Daarna naar de zithoekjes bij de cafetaria om wat te lezen, schrijven en kletsen. Later met Bastiaan en daarna met Henk een spelletje (Lost Cities), Simon speelt in de kinderhoek met wat kleuters, dat vindt hij leuk en kan hij ook goed. Bastiaan voelt zich al snel wat minder lekker en gaat terug naar de hut om in bed tv te kijken. Simon volgt na een tijdje. Inmiddels staat er helaas een enorme rij bij de cafetaria en tijdens het wachten vindt mijn lijf de sterke deining ook niet meer zo leuk, dus ik ga even op een bank liggen terwijl Henk de bestellingen ophaalt. De jongens eten in de hut hun burgers, Henk en ik eten onze salades in de zithoek, maar ik besluit na de helft dat het toch beter is om in bed te gaan liggen en de rest tot morgen te bewaren. Gelukkig gaat het net goed, ik word niet echt zeeziek en val in bed al snel in slaap. Henk voelt zich nog best goed en doet nog een poging om Lena te laten plassen, maar ze durft het weer niet. Rond half 11 slapen we allemaal.

Zaterdag:

Om 8 uur worden we gewekt door de omroeper; we hebben allemaal best goed geslapen. We pakken de spullen rustig bij elkaar, ik haal nog een koffie en kaneelbroodje en dan kunnen we al naar de auto. Bastiaan wilde graag ontbijten bij het restaurant Diekgat aan de rand van het havengebied (zijn we al een paar keer geweest na vogels ringen), maar helaas is het vanochtend nog dicht. Omdat we nu toch in de buurt zijn, gaan we nog even naar het vogelringstation (mijn hobby/vrijwilligerswerk) om wat dingen te checken en daarna het laatste half uurtje rijden naar huis. De katten zijn blij om ons te zien! Even bijpraten met de overbuurman die voor de katten heeft gezorgd, de langlaufspullen terugbrengen naar Loes en alles meteen maar opruimen. En dan zit deze vakantie er weer op! Het is absoluut voor herhaling vatbaar, we gaan vast sparen ;-). In totaal (inclusief skilessen) heeft het ons ruim €5000 gekost; we zijn blij dat we dit geld hebben en het is het geld absoluut waard geweest!